در دهه های اول قرن نوزدهم ، مشکلات اجتماعی و اقتصادی به حوزه طراحی شهری حمله کرد ، که در نتیجه به یک علم اجتماعی مدرن تبدیل شد. شهرسازان جدید می خواستند عدم تعادل های ناشی از تحولات ناشی از انقلاب صنعتی را اصلاح کنند.
بر خلاف سایر انقلابهایی که در طول تاریخ روی داده است ، انقلاب صنعتی تأثیرات قابل توجهی بر محیط زیست داشت. اول ، این امر مجموعه ای از عوامل را ایجاد کرد که توازن بین شهر و کشور را تغییر داد. اولین مورد میزان مرگ و میر بود که برای اولین بار به زیر نرخ زاد و ولد کاهش یافت. این رشد در تعداد ساکنان با افزایش میانگین امید به زندگی و افزایش تعداد جوانان همراه بود. در نتیجه ، هماهنگی سنتی که باید بین نسل ها وجود داشت ، شکسته شد و هر گروه باید با مشکلات جدیدی روبرو شود.
عوامل مهم دیگر افزایش کالاها ومدرن شدن خدمات تولید شده توسط کشاورزی ، صنعت ، پیشرفت فناوری و توسعه اقتصادی بود. همزمانی افزایش جمعیت و تولید مشهود است. ساکنان به خدمات بیشتری نیاز دارند که به نوبه خود افزایش بیشتر جمعیت را ممکن می سازد. به همین ترتیب ، در دسترس بودن بیشتر کالا و خدمات ، سطح زندگی طبقات مختلف اجتماعی را بهبود می بخشد و تقاضا برای کالاهای فراوان تر و متنوع تر را توضیح می دهد.
منبع: Racomplex.com
