درباره ما

سنگ بسیار است برای پاهایی که به دویدن در مسیر های سخت عادت دارد، برای ادم هایی که قوی هستند و خودشان را باور دارند ، مشکل آنجاست که آنهایی که ندویده اند و نرسیده اند و کلافه شده اند از نشستن ، برای ایستاده ها سنگ پرتاب میکنند، مشکل اینجاست که ادم های ساکن ، پای آدم های در حال عبور را میگیرند ، چون چشمان ساکنشان به دیدن ، دویدن عادت ندارد!
آنان که نشسته اند ، رنج دویدن را نمیدانند آنها که امروز در فراز قله ها ایستاده اند ، چند بار در این مسیر زمین خورده اند ، چند بار زخمی شده اند ، با چه خطراتی روبه رو شده اند و در نهایت خستگی به راه خود ادامه داده اند، آنان که نشسته اند، افق دیدشان کوتاه میشود ، دویدن و رسیدن را ملامت میکنند و با سرکوب و تحقیر ایستاده ها ، نشستن خود را همچنان توجیه میکنند.
آنان که نشسته اند ، همه را نشسته میخواهند و نمیدانند برای رسیدن به قله باید ایستاد و دوید و باید رنج مسیر را به جان خرید!

«باید از امروز گذشت تا به فردا رسید»